اصول اعتقادلت دینی 3-نبوت
« هو الّذي بعث في الاميين رسولاً منهم يتلو عليهم آياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب والحكمه و ان كانوا من قبل لفي ضلال مبين» ترجمه: « اوست خدايي كه ميان عرب امي پيغمبري بزرگوار از همان مردم برانگيخت تا برآنان آيات وحي خدا تلاوت كند و آنها را از لوث جهل واخلاق زشت پاك سازد و شريعت كتاب و حكمت الهي بياموزد با آنكه پيش از اين همه در ورطهي جهالت و گمراهي بودند» .(سوره جمعه / آيه2)
اصول اعتقادلت دینی 3-نبوت
اصول اعتقادلت دینی 3-نبوت
« هو الّذي بعث في الاميين رسولاً منهم يتلو عليهم آياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب والحكمه و ان كانوا من قبل لفي ضلال مبين» ترجمه: « اوست خدايي كه ميان عرب امي پيغمبري بزرگوار از همان مردم برانگيخت تا برآنان آيات وحي خدا تلاوت كند و آنها را از لوث جهل واخلاق زشت پاك سازد و شريعت كتاب و حكمت الهي بياموزد با آنكه پيش از اين همه در ورطهي جهالت و گمراهي بودند» .(سوره جمعه / آيه2)
اصل نبوت يكي از اصول ماست و زندگي ما روي اين پايهها و اصول است ما معتقديم خداوند براي بشر پيامبر فرستاده كه اولين آنها حضرت آدم صلواتاللهعليه و خاتم آنها حضرت محمدصلاللهعليهوآله است. كاري كه پيامبر انجام ميدهد عمده كار پيامبر در آيه فوق بيان شده است، اولين كار پيامبراينست كه نشانههاي توحيد، عدل، حساب و... را براي مردم بخواند، دومين كار پيامبر اين است كه مردم را تزكيه كند در آيات مختلف قرآن كريم ميخوانيد قدافلحمن تزكي، در جاي ديگر ذلك من تزكي، اين جزاي كسي است كه تزكيه شده است.
پيامبر آمده حالات حرص، حسد و آز و تندي و ستيز و....را كه گرفتاري انسانها هم همين است را از آنها بردارد. انسان تزكيه نشده حريص است جمع مي كند و خرج نميكند. مردم ناراحتند، زن و بچه ناراحت است اين زندگي خراب است. جهنم است. پيامبر آمد. اين حالات را از انسان ببرد اين معني تزكيه است. كه اگر انسان آن برنامه عبادي كه آورده عمل كند اين حالات از او دفع ميشود.
متقيها آنانند كه خدا را ميپايند آنها در باغستانها هستند. آدم متقي همه جا براي او باغ است، خانه بازار و... و زندگي مبدل به بهشت ميشود قبل از بهشت موعود دنيا برايش بهشت است و در وسعت است يعني در همه احوال، خواندن قرآن حالات تزكيه را در انسان ايجاد ميكند. آيات قرآن واجب است خوانده شود حضرت علي(ع) ميفرمايد: برهر مسلماني واجب است روزي 50 آيه بخواند . 1
حضرت امام رضاعليهالسلام : اگر كسي بگويد: « چرا خداوند شناخت پيامبران و اقرار و اعتراف به اطاعت آنان را بر مردم واجب كرده است؟» در پاسخ بايد گفت: از آن جا كه در آنان چيزي كه مصالحشان را به گونه اي شايسته برآورد نيست و پروردگار والاتر از آن است كه با چشم ديده شود-تا مردم مصالح خويش را بيواسطه از او برگيرند- و ناتواني و عجز آنان از ادراك و آشكار است، چارهاي جز آن نيست كه ميان خداوند و خلقش پيامبري معصوم باشد تا امر و نهي و آداب او را به آنان برساند و آنان را به چيزهايي كه به واسطهشان منافع خويش را به دست آوردند و ضررها را دفع مينمايند آگاه سازد.» بحارالانوار ج11ص40
ويژگيهاي پيامبران الهي :
پيامبران الهي، ويژگيها و برتريهايي بر ديگر انسانها دارند كه در اينجا به برخي از آنها اشاره ميشود :
1- وحي: پيامبران افزون بر برخورداري از دو نيروي ادراك حسي وعقلي به نيروي ديگري به نام وحي مجهزند كه هيچ گونه خطا و اشتباهي در آن راه ندارد. علم آنان از مبدأ هستي محيط برتمام كائنات افاضه ميگردد به گونهاي كه پيامبر درس نخواند. با نزول وحي از والاترين معارف و قوانين براي رشد و تكامل و اداره جامعه بشري آگاه ميشود.
2- عصمت : عصمت به معناي دوري از هرگونه گناه عمدي و سهوي و اشتباه است. البته آنان انسانهايي مختار و در انتخاب كار خوب يابد آزادند ولي در همان حال به هيچ گناهي آلوده نيستند. اين ويژگي پيامبران، شايستگي اعتماد را به تمام و كمال به آنان ميبخشد. پيامبران كسانياند كه به اوج بندگي رسيده و خداوند آنان را برگزيد و از آغاز آفرينش انسان، كه شيطان در پي گمراهي كردن فرزندان آدم برآمد از گمراه او به دور بودهاند. عصمت پيامبران به بينش و درجه يقين و ايمانشان مربوط است.
3- رهبري بيمانند: پيامبران براي برپايي قسط و عدالت و هدايت انسانها به توحيد و خداپرستي و مبارزه با طاغوت به پا ميخيزند و با بيدار كردن نيروهاي خفته و شكوفا نمودن استعدادها و گسيختن غل و زنجير از دست و پاي مردم ستمديده، چنان دگرگوني و تحول در جامعه پديد ميآوردند كه آثار كوششهاي آنان براي هميشه به جاي ميمانند چنان كه بيشتر قهرمانان حماسههاي قرآني را پيامبران تشكيل ميدهند و قرآن با بازگو كردن حماسه رهبري و دعوت پيامبران به توحيد و مبارزه با ظلم آنان را به عنوان نمونههايي آرماني به مردم معرفي ميكند و در سوره انعام پس از نام بردن از هيجده پيامبر ميفرمايد: « آنان كسانياند كه خداوند هدايتشان كرده پس به هويت آنان اقتدا كن.» و بايد گفت كه سامان بخشيدن و به حركت درآوردن و به حركت درآوردن نيروهاي خفته در نهان انسان در جهت رضاي خدا و صلاح بشريت تنها از عهدهي پيامبران الهي برميآيد.
4- خلوص و قاطعيت: از ديدگاه اسلام ارزش هركاري در گرو خلوص آن كار براي خداست و پيامبران از آن جا كه از سوي خدا برانگيخته ميشوند رسالت الهي بردوش دارند. در كار خود انگيزه و هدف جز تحصيل رضاي خداوند ندارند. از اين رو چنان استقامت و پايمردي از خود نشان ميدهند كه در تاريخ بينظير است و اين جز از گذر خلوص نيت و پشتوانه الهي صورت نميپذيرد. قاطعيت و استواري پيامبران معلول همين خلوص نيت و الهي بودن است.
5- مبارزه با ظلم: قرآن كريم ميفرمايد: « (پيامبري كه) آنان را به نيكي امر ميكند و از زشتي باز ميدارد و پاكيزهها را برآنان حلال و پليديها را برآنان حرام ميكند و قيد و زنجيرشان را برميدارد.»
راههاي شناخت پيامبران الهي
از سه راه ميتوان بهره جست :
1- يافتن نشانهاي در شخص پيامبر كه دليل بر ارتباط با خدا باشد و اين را «معجزه» گويند ؛
گردآوري قراين و شواهد ؛
گواهي پيامبران پيشين يا معاصر
4- معجزه: كاري كه به اراده خداوند برخلاف عادت و طبيعت به وسيلهي شخص مدعي پيامبري انجام ميشود به گونهاي كه ديگران از انجام مثل آن عاجزند.
5- گردآوري قراين : از مهمترين قوانين براي شناسايي پيامبران: الف- مطالعه دربارهي گذشته شخص مدعي پيامبري ب- بررسي محيط دعوت ج- محتواي آيين 4- پيروان 5- ايمان به گفتههاي خود.
6- گواهي پيامبران پيشين يا معاصر: از جمله آيات برنبوت پيامبر ما : (سوره صف/6- سوره اعراف/157) 1